Wydawca treści
Urządzanie Lasu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Gospodarka leśna w Nadleśnictwie Leżajsk prowadzona jest na podstawie planu urządzenia lasu, sporządzonego na lata 2022-2031.
Obowiązujący Plan został zatwierdzony przez Ministra Środowiska, pismem DLŁ-WGL.8100.38.2022.LP z dnia 29 sierpnia 2022 roku.
Najnowsze aktualności
Kornik ostrozębny
Kornik ostrozębny
Kornik ostrozębny dotarł do Nadleśnictwa Leżajsk!
Od początku roku 2017 w drzewostanach sosnowych Nadleśnictwa Leżajsk obserwuje się zagrożenie od strony kornika ostrozębnego. Zagrożenie drzewostanów Nadleśnictwa Leżajsk jest prawdopodobnie skorelowane z okresem ekstremalnych warunków pogodowych (susza w 2015 i 2016 roku oraz obniżenie poziomu wód gruntowych). Osłabione tymi czynnikami drzewa są doskonałym obiektem dla szkodnika.
Kornik ostrozębny Ips acuminatus (Gyll) – to bardzo groźny szkodnik wtórny sosny. Zasiedla starsze drzewostany, głównie wyższe partie koron, żerując pod cienką korowiną. Pierwszymi objawami występowania kornika są szarzejące, a następnie rudziejące igliwie, oraz spękana i odstająca kora z otworami wylotowymi. Z uwagi na to, że kornik ten zasiedla na pozór zdrowe drzewa, sprawia trudność z wczesnym rozpoznaniem (nie wysypuje trocinek na zewnątrz, tylko ubija je w chodnikach), przez co staje się jednym z groźniejszych szkodników wtórnych sosny. Dodatkowo kornik ten jest wektorem sinizny.
Skuteczne zapobieganie i ochrona przed kornikiem ostrozębnym polega na bieżącym wyszukiwaniu i usuwaniu drzew zasiedlonych przez cały rok, w szczególności w okresie letnio-jesiennym, paleniu lub zrębkowaniu wierzchołków i gałęzi. Drzewa wyznacza się na podstawie wyglądu (igliwie szarzeje, później rudzieje).
W dniu 24 lipca 2017 roku na terenie Leśnictwa Jelna odbyły się pierwsze próby walki z kornikiem ostrozębnym, gdzie przeprowadzono zabieg zrębkowania gałęzi pochodzących
z koron zasiedlonych przez kornika sosen.
