Asset Publisher Asset Publisher

Rezerwaty przyrody

Rezerwaty Przyrody na terenie Nadleśnictwa Leżajsk

       Na terenie Nadleśnictwa Leżajsk występuje pięć rezerwatów przyrody:

1. "Zmysłówka"

2. "Las Klasztorny"

3. "Wydrze"

4. "Suchy Łuk"

5. "Brzyska Wola"

 

       Rezerwat Przyrody „Zmysłówka" jest  rezerwatem częściowym o pow. 2,44 ha, powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 25 sierpnia 1953 r. (M.P. nr 84 z 1953 r., poz. 999). Położony jest na terenie miejscowości Zmysłówka w gminie Grodzisko Dolne (powiat leżajski, województwo podkarpackie). Obejmuje oddz.: 106 l, obrębu Dąbrówki, leśnictwa Zmysłówka.

Rezerwat należy do rodzaju: florystycznych (Fl), typu: florystycznych, podtypu: krzewów i drzew (PFI.kd) – klasyfikacja wg dominującego przedmiotu ochrony oraz typu: leśnych i borowych, podtypu: lasów nizinnych (EL.lni) – klasyfikacja wg głównego typu ekosystemu (Rozp. MŚ z dnia 30 marca 2005 r. w sprawie rodzajów, typów i podtypów rezerwatów przyrody; DzU z dnia 14 kwietnia 2005 r.).

Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu mieszanego z udziałem modrzewia polskiego, o cechach zespołu naturalnego.

            Zbiorowiska leśne to głównie żyzna buczyna karpacka Dentario glandulosae-Fagetum w formie podgórskiej, obok której występuje grąd subkontynentalny Tilio-Carpinetum w podzespole typowym. W drzewostanie zachowały się 42 okazy modrzewia polskiego, prawdopodobnie naturalnego pochodzenia.
           

       „Las Klasztorny" – rezerwat częściowy o pow. 39,49 ha, powołany Zarządzeniem nr 253 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 5 listopada 1953 r. (M.P. nr A-107 z 1953 r.; poz. 1437), powiększony Zarządzeniem nr 237 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 8 lipca 1959 r. (M.P. nr 66 z dnia 31 lipca 1959 r., poz. 343). Położony jest na terenie miasta Leżajsk (powiat leżajski, województwo podkarpackie). Obejmuje oddz.: 94d-n obrębu Leżajsk, leśnictwa Jelna.

Rezerwat należy do rodzaju: leśnych (L), typu: fitocenotycznych, podtypu: zbiorowisk leśnych (PFI.zl) – klasyfikacja wg dominującego przedmiotu ochrony oraz do typu: leśnych i borowych, podtypu: borów mieszanych nizinnych (EL.bmn) – klasyfikacja wg głównego typu ekosystemu (Rozp. MŚ z dnia 30 marca 2005 r. w sprawie rodzajów, typów i podtypów rezerwatów przyrody; DzU z dnia 14 kwietnia 2005 r.).

Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu mieszanego o cechach zespołu naturalnego z bogatą i ciekawą florą, charakteryzującą stosunki przyrodnicze jakie panowały w dawnej Puszczy Sandomierskiej.

W rezerwacie dominują zbiorowiska leśne reprezentowane głównie przez kontynentalny bór mieszany Querco roboris-Pinetum, któremu z niewielkim udziałem towarzyszy grąd subkontynentalny Tilio-Carpinetum. Flora liczy 151 taksonów roślin naczyniowych oraz 16 gatunków mszaków i 19 – grzybów. Wśród roślin objętych ochroną prawną (11 gatunków), najcenniejszym jest zimoziół północny Linnaea borealis – późnoglacjalny relikt występujący tu przy południowej granicy zasięgu. Pozostałe gatunki chronione to m.in. wawrzynek wilczełyko Daphne mezereum, lilia złotogłów Lilium martagon. Projekt planu ochrony opracowano na lata 1992-2011 (BULiGL O/Przemyśl 1992).

 

       „Wydrze" – rezerwat częściowy o pow. 14,64 ha, powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 22 kwietnia 1983 r. (M.P. nr 16 z dnia 6 maja 1983 r., poz. 91). Położony jest na terenie miejscowości Wydrze w gminie Rakszawa (powiat łańcucki, województwo podkarpackie). Obejmuje oddz.: 35d,f,g,h, 44b,c, 45a,b,c obrębu Dąbrówki, leśnictwa Wydrze.

Rezerwat należy do rodzaju: florystycznych (Fl), typu: florystycznych, podtypu: krzewów i drzew (PFI.kd) – klasyfikacja wg dominującego przedmiotu ochrony oraz typu: leśnych i borowych, podtypu: lasów nizinnych (EL.lni) – klasyfikacja wg głównego typu ekosystemu (Rozp. MŚ z dnia 30 marca 2005 r. w sprawie rodzajów, typów i podtypów rezerwatów przyrody; DzU z dnia 14 kwietnia 2005 r.).

Celem ochrony jest zachowanie fragmentu drzewostanu z dużym udziałem modrzewia polskiego oraz starodrzewu bukowego z wieloma gatunkami roślin górskich w runie.

Zbiorowiska leśne to głównie żyzna buczyna karpacka Dentario glandulosae-Fagetum występująca tu w formie podgórskiej. W drzewostanie dominuje buk, któremu z mniejszym udziałem towarzyszy sosna i modrzew polski (zinwentaryzowano tu 390 okazów tego gatunku). Flora ogółem liczy 146 gatunków roślin. Liczna jest grupa taksonów górskich (15 gat.) reprezentowanych m.in. przez: żywca gruczołowatego Dentaria glandulosa, sałatnicę leśną Aposeris foetida, kosmatkę olbrzymią Luzula sylvatica i przetacznika górskiego Veronica montana.

 

       „Suchy Łuk" (poprawna nazwa „Suchy Ług") – rezerwat częściowy o pow. 9,97 ha, powołany Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 26 listopada 1990 r. (M.P. nr 48 z dnia 21 grudnia 1990 r.; poz. 366). Położony jest na terenie miejscowości: Giedlarowa (oddz. 136 i 137) i Brzóza Królewska (oddz. 133, 134) w gminie Leżajsk (powiat leżajski, województwo podkarpackie). Obejmuje oddz.: 133m, 134f,g,h, 136b,c, 137a,b,c obrębu Leżajsk, leśnictwa Jelna.

Rezerwat należy do rodzaju: torfowiskowego (T), typu: biocenotycznych i fizjocenotycznych, podtypu: biocenoz naturalnych i półnaturalnych (PBf.bp) – klasyfikacja wg dominującego przedmiotu ochrony oraz do typu: różnych ekosystemów, podtypu: lasów i torfowisk (EE.lt) – klasyfikacja wg głównego typu ekosystemu (Rozp. MŚ z dnia 30 marca 2005 r. w sprawie rodzajów, typów i podtypów rezerwatów przyrody; DzU z dnia 14 kwietnia 2005 r.).

Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych ekosystemu torfowiska wysokiego z bogatą i różnorodną florą i fauną.

Rezerwat obejmuje obniżenie terenu zamknięte wałem wydmowym. W obniżeniu wykształciło się torfowisko mszysto-turzycowe Eriophoro-Sphagnetum z szeregiem roślin rzadkich i chronionych. Rośnie tu m.in. bagno zwyczajne Ledum palustre, przygiełka biała Rhynchospora alba, modrzewnica zwyczajna Andromeda polifonia, turzyca skąpokwiatowa Carex pauciflora oraz dwa gatunki rosiczek: okrągłolistna Drosera rotundifolia i długolistna D. anglica. Otoczenie stanowią zbiorowiska leśne, wśród których występuje: bór bagienny Vaccinio uliginosi-Pinetum, śródlądowy bór wilgotny Molinio-Pinetum oraz suboceaniczny bór świeży Leucobryo-Pinetum.

 

       „Brzyska Wola" – rezerwat częściowy o pow. 154,93 ha, powołany Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 lipca 1997 r. (M.P. nr 56 z dnia 8 września 1997 r.; poz. 530). Położony jest na terenie miejscowości: Brzyska Wola i Kulno w gminie Kuryłówka (powiat leżajski, województwo podkarpackie). Obejmuje oddz.: 83b,c,h, 84a-f, 85a-k, 86a,d, 89a-g, 90a-g,j, 91a-c obrębu Kuryłówka, leśnictwa Brzyska Wola.

Rezerwat należy do rodzaju: leśnych (L), typu: fitocenotycznych, podtypu: zbiorowisk leśnych (PFI.zl) – klasyfikacja wg dominującego przedmiotu ochrony oraz do typu: leśnych i borowych, podtypu: borów mieszanych nizinnych (EL.bmn) – klasyfikacja wg głównego typu ekosystemu (Rozp. MŚ z dnia 30 marca 2005 r. w sprawie rodzajów, typów i podtypów rezerwatów przyrody; DzU z dnia 14 kwietnia 2005 r.).

Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu o charakterze dawnej Puszczy Sandomierskiej.

Rezerwat obejmuje głównie zbiorowiska leśne – kontynentalny bór mieszany Querco roboris-Pinetum i grąd subkontynentalny Tilio-Carpinetum. Zwraca uwagę obecność różnowiekowych drzewostanów o cechach naturalnych. Flora liczy 163 gatunków roślin. Do rzadszych należą: pokrzyk wilcza- jagoda Atropa belladonna, lilia złotogłów

Lilium martagon i podkolan biały Platanthera bifolia.

Wokół rezerwatu wyznaczono otulinę o powierzchni 263,56 ha. Obejmuje ona oddz.: 76a-g, 77a-j, 78a-f, 79a-j, 83a,d,f,g, 86b,c,f, 88a-j, 89h-j, 90h,i,k,l, 91d,f,g,h.

Projekt planu ochrony opracowano na lata 2003-2022 (BULiGL O/Przemyśl 2002).

 

       Poza gruntami Nadleśnictwa położony jest kolejny rezerwat – „Kołacznia". Jest to rezerwat częściowy o powierzchni 0,10 ha, powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 14 lutego 1957 r. (M.P. nr 18 z dnia 16 marca 1957 r.; poz. 142). Znajduje się na gruntach wsi Wola Zarczycka w gminie Nowa Sarzyna (powiat leżajski, województwo podkarpackie). Grunty te stanowią własność gminy Nowa Sarzyna – jest to działka ewidencyjna o numerze 2988 (według rejestru gruntów – stan na dzień 1 marca 2011 r.).

Rezerwat należy do rodzaju: florystycznych (Fl), typu: florystycznych, podtypu: krzewów i drzew (PFI.kd) – klasyfikacja wg dominującego przedmiotu ochrony oraz typu: łąkowych, pastwiskowych, murawowych i zaroślowych, podtypu: zarośli kserotermicznych (EŁ.zk) – klasyfikacja wg głównego typu ekosystemu (Rozp. MŚ z dnia 30 marca 2005 r. w sprawie rodzajów, typów i podtypów rezerwatów przyrody; DzU z dnia 14 kwietnia 2005 r.).

Powstał w celu zachowania ze względów naukowych jedynego w Polsce naturalnego stanowiska różanecznika żółtego Rhododendron luteum.

Rezerwat obejmuje zbiorowisko zaroślowe z różanecznikiem żółtym (azalią pontyjską) porastające niewielką śródleśną wydmę. Obok niego występuje tu zbiorowisko porębowe z klasy Epilobietea angustifolii oraz fragment łęgu jesionowo-olszowego Fraxino-Alnetum. Flora rezerwatu ogółem liczy 51 gatunków roślin naczyniowych.

Projekt planu ochrony opracowano na lata 1996-2015 (BULiGL O/Przemyśl 1995).


Asset Publisher Asset Publisher

Back

ASF

ASF

Nadleśniczy Nadleśnictwa Leżajsk informuję że ogniska zapalne Afrykańskiego Pomoru Świń znajdują się coraz bliżej Podkarpacia.

Obowiązuje bezwzględny zakaz wyrzucania resztek jedzenia do lasu. W przypadku odnalezienia padłego dzika lub szczątków, informację wraz z podaniem lokalizacji, należy niezwłocznie przekazać do Nadleśnictwa lub Powiatowego Inspektora Weterynarii.